POŁĄCZYŁA ICH ŚWIĘTOŚĆ

 

List biskupów polskich z okazji beatyfikacji

Kardynała Stefana Wyszyńskiego i Matki Elżbiety Róży Czackiej

 

 

  1. Effatha – otwórz się

 

Usłyszeliśmy przed chwilą ważne słowa: Effatha – otwórz się oraz: Odwagi! Nie bójcie się, Ja jestem. Żeby móc świadczyć o Bogu i pomagać innym, trzeba otworzyć się na Bożą łaskę, która niezależnie od naszej kondycji fizycznej, życiowych przeciwności, cierpienia
i przykrych doświadczeń może przynieść w nas i przez nas obfite owoce. Potrzebna też jest odwaga, dzięki której możemy pokonywać nasze słabości i lęki naszej codzienności.

Za tydzień będziemy przeżywać radosną uroczystość beatyfikacji kardynała Stefana Wyszyńskiego, Prymasa Tysiąclecia oraz Matki Elżbiety Czackiej, niewidomej założycielki Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Służebnic Krzyża i Towarzystwa Opieki nad Ociemniałymi w Laskach. Bóg mógł przez nich dokonać wielkich rzeczy, bo otworzyli się
na Jego łaskę i z odwagą podjęli swoje powołanie, służąc innym.

 

  1. Bóg prowadzi różnymi drogami

 

Róża Czacka, późniejsza Matka Elżbieta, urodziła się w Białej Cerkwi – dziś Ukraina – 22 października 1876 r., w znanej arystokratycznej rodzinie. Jej stryj, Włodzimierz,
był kardynałem i bliskim współpracownikiem papieży. Róża otrzymała staranne wychowanie
i wykształcenie. W wieku 22 lat straciła wzrok. Jej ślepota stała się wielką traumą dla rodziny, która nie umiała przyjąć jej niepełnosprawności. Jak zaakceptować to, na co nie potrafili się zgodzić nawet najbliżsi? Po trzech dniach modlitwy i rozmyślania Róża zrozumiała, że może liczyć tylko na Boga, któremu ufała i na siebie. Na szczęście posłuchała rady doktora Gepnera, który powiedział jej prawdę: Wzrok jest na zawsze stracony, ale zarazem wskazał jej drogę mówiąc, że nikt do tej pory w Polsce nie zajął się niewidomymi. Zrozumiała, że otrzymała wskazówkę na przyszłość. Postanowiła stworzyć instytucję, w której niewidomi będą się kształcić i przygotowywać do samodzielnego życia. Po latach napisała: Tak jak doktor Gepner był moim wielkim dobroczyńcą, tak moim największym szczęściem jest to, że zostałam niewidomą. Cóż by ze mnie było, gdyby nie to kalectwo? Jakie byłoby moje życie, życie
bez niego?
Jej ślepota stała się skałą, na której Bóg mógł wybudować piękny dom. Nadano mu nazwę: Dzieło Lasek lub też Triuno – na cześć Trójcy Przenajświętszej. A dewizą tego Dzieła było: niewidomy człowiekiem użytecznym. Po raz pierwszy w Polsce podjęto pracę z niewidomymi, a nie tylko dla niewidomych. Matka Czacka chciała, aby przygotowujący się do samodzielnego życia niewidomi zrozumieli, że mogą być szczęśliwi, mimo swojej ślepoty.

To nowe, rewolucyjne odkrycie, które Matka Elżbieta zawdzięczała własnej niesprawności, było elementarnie proste, bo odwoływało się do nauki Krzyża. Zmagając się
ze swoim kalectwem i pytając, jak własną biedę przekształcić w źródło pomocy dla innych, żyjących w trudniejszej sytuacji, zrozumiała, że cierpienie może stać się uprzywilejowanym miejscem spotkania z Bogiem i dotarcia do prawdy, którą trudno dostrzec ludziom fizycznie sprawnym i zaaferowanym problemami dnia codziennego. Z pełną jasnością widziała,
że najbardziej zbliżamy się do Boga, kiedy jesteśmy blisko człowieka, który cierpi i jest w potrzebie. Podstawowe zadanie polega na tym, aby usłyszeć głos ludzi, których zagłusza cierpienie i zgiełk świata, i stworzyć przestrzeń, w której człowiek znajdzie spokój i miejsce do refleksji, a z czasem też drogę, która prowadzi do Boga. I Laski stały się takim miejscem, gdzie oprócz przygotowania dzieci i młodzieży do samodzielności, znaleźli miejsce poszukujący Boga i sensu życia. Byli to ludzie z różnych środowisk społecznych i politycznych. To dzięki Matce i ks. Korniłowiczowi – ojcu duchowemu Dzieła – mogli się czuć w Laskach, jak w domu. Mogli tam zobaczyć, jak owocuje Ewangelia wcielona w życie i jak wygląda współpraca niewidomych, sióstr, świeckich i księży. Wcielona w życie Ewangelia przygotowuje miejsce, w którym jest możliwe podejmowanie wspólnych zadań, przezwyciężanie niezdrowych ambicji i nieporozumień.

Z takim ewangelicznym Kościołem spotkał się w Laskach ksiądz Stefan Wyszyński i z ogromnym przejęciem pisał o tym do Matki Czackiej: Uderzyło mnie to, że ludzie Matki mają ten jakiś szczególny wzrok. Oni patrzą z pogodnym bohaterstwem. W takie chrześcijaństwo ksiądz Wyszyński wpisał swoje kapłaństwo.

Przyszły prymas urodził się 3 sierpnia 1901 roku w Zuzeli nad Bugiem, na pograniczu Podlasia i Mazowsza. W kraju zniewolonym i prześladowanym, gdyż Polska była jeszcze pod zaborami, małego Stefana – podobnie jak młodą Różę – rodzina nauczyła miłości do Boga, Kościoła, Ojczyzny i Matki Najświętszej. Po wstąpieniu do seminarium duchownego
we Włocławku okazało się, że jest chory na ciężkie zapalenie płuc. Choroba postępowała tak szybko, że zarówno on sam, jak i jego przełożeni bali się, że nie dożyje do święceń kapłańskich. Stefan modlił się do Matki Najświętszej, aby wyprosiła mu łaskę święceń i aby mógł odprawić przynajmniej kilka Mszy Świętych. Cierpienie, którego doświadczył w czasie seminarium, nauczyło go, jak sam powie, patrzeć z pokorą na drugiego człowieka.

W czasie studiów seminaryjnych spotkał księdza Władysława Korniłowicza, o którym powiedział, że wywarł on ogromny wpływ na całe jego życie duchowe i kapłańskie.
Ta znajomość, która podczas studiów na KUL-u przerodziła się w głęboką przyjaźń, przetrwała aż do śmierci księdza Korniłowicza. Na ukształtowanie osobowości i formacji społecznej księdza Wyszyńskiego duży wpływ mieli także wybitni księża społecznicy: ks. Antoni Szymański – rektor KUL, O. Jacek Woroniecki – wybitny tomista i pedagog oraz ks. Antoni Bogdański – naczelny kapelan harcerstwa. Dlatego nauczanie społeczne Kościoła traktował jako ważną część misji ewangelizacyjnej.

Święcenia kapłańskie otrzymał Wyszyński 3 sierpnia 1924 r. w katedrze włocławskiej. W czasie studiów w Lublinie działał w Stowarzyszeniu Katolickiej Młodzieży Akademickiej „Odrodzenie”. W marcu 1946 r. papież Pius XII mianował księdza Wyszyńskiego biskupem lubelskim, a 12 listopada 1948 r. arcybiskupem gnieźnieńskim i warszawskim, Prymasem Polski. 27 listopada 1952 r. został mianowany kardynałem. Niestety ówczesne władze komunistyczne nie wyraziły zgody na jego wyjazd do Rzymu na konsystorz, na którym miał odebrać kapelusz kardynalski. Mógł to uczynić dopiero 6 maja 1957 roku.

Pierwsze spotkanie księdza Wyszyńskiego z matką Czacką miało miejsce w lipcu 1926 roku w Laskach, gdzie przyjechał na zaproszenie księdza Korniłowicza. Zapoczątkowana wtedy przyjaźń z Dziełem Niewidomych i jego założycielami przetrwała aż do końca dni wielkiego Prymasa. Jego relacje z matką Czacką zacieśniły się szczególnie w czasie okupacji. Po wybuchu wojny ksiądz Wyszyński musiał opuścić Włocławek, gdyż był poszukiwany przez Gestapo. Ukrywał się najpierw u rodziny we Wrociszewie, później w Żułowie i Kozłówce
na Lubelszczyźnie. W czerwcu 1942 roku przyjechał do Lasek na miejsce księdza Jana Ziei, jako kapelan sióstr, opiekun niewidomych, a także jako kapelan Armii Krajowej i duszpasterz okolicznej ludności.

O wielkim wpływie, jaki matka Czacka wywarła na jego życie, najlepiej świadczy kazanie, które wygłosił w czasie jej pogrzebu, 19 maja 1961 r. w Laskach: W tej chwili moim obowiązkiem jest stanąć przy tym obfitym źródle wody żywej i z pomocą nieudolnych słów pochwycić przynajmniej odrobinę ożywczych wspomnień z bogatego życia Matki naszej, Matki naszych serc (…), czerpaliśmy z bogatego ducha naszej Matki i duchowości tego ubłogosławionego przez Boga miejsca.

Po śmierci Matki ksiądz Prymas często wracał do grobów założycieli Dzieła.
Przed wyjazdem do Rzymu na sesje soborowe, przed trudnymi rozmowami z ówczesną władzą komunistyczną, niepostrzeżenie i bez zapowiadania się, chociaż na chwilę przyjeżdżał
do Lasek, aby tam się modlić. Co roku, z wyjątkiem uwięzienia czy choroby,
po wielkoczwartkowym Mandatum w archikatedrze, jechał do Lasek, by tam razem z niewidomymi, siostrami i świeckimi pracownikami Dzieła trwać na adoracji i napełniać się mocą płynącą z paschalnego krzyża światła i zwycięstwa Chrystusowej miłości, aby potem mieć ją dla każdego.

Wiemy, że o księdzu Prymasie napisano ostatnio wiele. Ukazały się jego przemówienia i kazania, powstały nowe filmy i książki. Najczęściej teksty te mówią o nim jako duszpasterzu, wielkim mężu stanu, patriocie, społeczniku, nawet polityku. Często prymas ukazany jest jako człowiek walki z komunizmem. Ale to, co było jego priorytetem, podobnie jak u Matki Czackiej, to troska i walka o człowieka, o jego wolność, po to, by człowiek stworzony na obraz i podobieństwo Boże, mógł jaśnieć pełnym blaskiem wolności, prawdy, miłości i przebaczenia.  Dlatego tak bardzo troszczył się zarówno o wolność jak i świętość Kościoła i o dobro wspólne  Ojczyzny, rozumiane jako respektowanie praw każdego Polaka i ułatwianie mu wykonywania obowiązków.

Szczególnie ważny etap w jego życiowej misji rozpoczął się wraz z nominacją
na arcybiskupa metropolitę gnieźnieńskiego i warszawskiego oraz prymasa Polski, gdy wziął na siebie odpowiedzialność za dwie archidiecezje i cały Kościół w Polsce. W konfrontacji
z totalitarnym systemem komunistycznym z jednej strony wzywał do włączenia się Polaków
w odbudowę zrujnowanego przez wojnę kraju, a z drugiej napominał rządzących,
by respektowali prawa człowieka. Odznaczał się cnotą męstwa, która ujawniła się zwłaszcza wtedy, gdy – wobec nasilanych prześladowań Kościoła – wypowiedział władzom komunistycznym zdecydowane: „Non possumus”. 25 września 1953 r., po kazaniu w kościele św. Anny został aresztowany. Nie załamał się. W więzieniu powstały dwa największe dzieła: Jasnogórskie Śluby Narodu i Wielka Nowenna przed Tysiącleciem Chrztu Polski.

Kiedy przygotowujemy się do beatyfikacji warto postawić sobie pytanie – skąd czerpał do tego siły? Najpełniej dają na nie odpowiedź jego więzienne zapiski. Całkowicie zjednoczony z Bogiem, nieustannie z Niego czerpał, aby potem dawać innym. Ten zwykły człowiek otwarty na potrzeby innych, był niezwykły swoją wiarą, swoim zaufaniem Bogu i Matce Najświętszej. Był niezwykły swą miłością przebaczającą każdemu, nawet tym, którzy go uwięzili. Mimo doznanych krzywd – jak sam mówił – nie miał wrogów. Z jednej strony prymas bolał,
że nie może wypełniać swojej biskupiej posługi, nie może brać czynnego udziału w życiu Kościoła i domagał się swoich praw, z drugiej zaś stwierdza, że przeżywa te trzy lata,
jako szczególny dar Boga, który przygotowuje go na późniejszą trudną służbę Kościołowi
i Polsce. Ta głęboka wiara w Opatrzność była źródłem jego zaufania człowiekowi. Miał świadomość mocy Bożej w sobie. Mówił: Udzielasz jej nieustannie, gdy idziemy z krzyżem, choć nieraz czujemy się tacy samotni. Ale, gdy zamknę oczy, gdy wsłucham się w poruszenie duszy, czuję Ciebie (…). Wystarczy się zwrócić choć na chwilę ku Tobie, by odnaleźć Ciebie
w sobie.

 

  1. Świętość nie jest luksusem

 

Kiedy przeglądamy katalog świętych Kościoła katolickiego, zauważamy, że są tam osoby różnych stanów, powołań i zawodów: osoby świeckie, konsekrowane i księża. Gdybyśmy mieli szukać wspólnego mianownika, to można powiedzieć, że potrafili oni rozpoznać wolę Bożą i ją wypełniać w sytuacjach i w czasie, w jakim przyszło im żyć.
Tak też było w życiu m. Elżbiety Czackiej i ks. kardynała Stefana Wyszyńskiego. Oboje dobrze wiedzieli, że Bóg bliski w cierpiącym człowieku i sakramentach Kościoła, to dwa filary wiary, która pomaga rozpoznać wyzwania, jakie niesie powołanie w konkretnym czasie i wydarzeniach. Niewidoma, młoda dziewczyna i młody, chory kleryk. Do tego trudne czasy, w jakich przyszło im żyć – odbudowywania niepodległej ojczyzny, później lata okupacji i coraz bardziej agresywnego komunizmu. Można było się załamać i zwątpić, ale dzięki temu,
że potrafili zaufać Ewangelii, każde z nich na swoją miarę umiało podejmować stojące przed nimi zadania, torować nowe drogi i otwierać nowe perspektywy działania w Kościele w Polsce. Uczynili tyle dobra, ponieważ całe życie oddali Bogu i na serio przyjęli słowa św. Pawła: Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia (Flp 4,13).

Każde z nich tę swoją drogę do świętości zawierzyło Matce Najświętszej i chcieli służyć Bogu i człowiekowi tak, jak Maryja. Matka Elżbieta złożyła swój akt ofiarowania Matce Bożej 8 grudnia 1921 roku, mówiąc: Obieram Cię dzisiaj za moją Matkę, Opiekunkę… Zaś ksiądz Prymas, uwięziony w Stoczku Warmińskim, 8 grudnia 1953 r. mówił: Tobie poświęcam ciało i duszę moją (…) wszystko, czym jestem i co posiadam.

Bóg złączył tych dwoje ludzi, tak przecież różnych i przez nich dokonał wielkich rzeczy. Słowa księdza Prymasa: Soli Deo – Samemu Bogu i Matki Elżbiety: Przez krzyż do nieba, jakie nam zostawili, jakże są aktualne i dzisiaj. Pokazali nam drogę. Innej szukać nie trzeba.

Poprzez wyniesienie sług Bożych do chwały ołtarzy poznajemy ich na nowo
w tajemnicy świętych obcowania. Niech pomagają nam w odczytywaniu ich prorockich intuicji w podejmowaniu aktualnych wyzwań duszpasterskich Kościoła Chrystusowego w Polsce.

 

Podpisali: Kardynałowie, Arcybiskupi i Biskupi

obecni na Sesji Rady Biskupów Diecezjalnych,

Jasna Góra-Częstochowa, 25 sierpnia 2021 r.

 

 

 

Za zgodność:

+ Artur G. Miziński

Sekretarz Generalny KEP

 

 

 

———————————————————————————————————–

List należy odczytać w niedzielę, 5 września 2021 roku, na wszystkich Mszach świętych.

 

 

 

 

Piotr Jarecki

Biskup Pomocniczy Archidiecezji Warszawskiej                                                                                                   Wikariusz Generalny

 

  1. Dzisiaj podczas każdej Mszy świętej kazania głosi o. Mirosław Buczko, asystent prowincjalny ds. misji. Po Mszach zbierane są ofiary do puszek na misje franciszkańskie.
  2. Po wakacyjnej przerwie ponownie zapraszamy na spotkania grup duszpasterskich: próba scholi w piątek o godz. 17.45 w Domu Parafialnym, zbiórka ministrantów młodszych i kandydatów w piątek o godz. 16.00, zbiórka ministrantów i lektorów – w sobotę o godz. 11.00. W związku ze zmianą opiekuna grupy Bieli zapraszamy dziewczynki na spotkanie zapoznawczo-organizacyjne z s. Rozalią. Odbędzie się ono w sobotę o godz. 10.00 w świetlicy domu parafialnego. Serdecznie zapraszamy również dziewczynki, które chciałyby dołączyć do tej grupy.
  3. W środę 1 września będziemy przeżywać 82. rocznicę wybuchu II Wojny Światowej oraz 3. rocznicę inauguracji Światowego Centrum Modlitwy o Pokój – Kaplicy Wieczystej Adoracji. Również w tym dniu, rozpoczynamy nowy rok szkolny i katechetyczny. Z tej okazji zapraszamy Dyrekcje szkół w Teresinie i Paprotni, nauczycieli, wychowawców, dzieci i młodzież oraz ich rodziców na Mszę św. o godz. 8.00, podczas której będziemy prosić o potrzebne łaski dla nich w nowym roku szkolnym. Msza św. na rozpoczęcie roku szkolnego w Budkach Piaseckich będzie sprawowana w niedzielę 5 września o godz. 10.00. W środę po Mszy o godz. 18.00 będzie pierwszośrodowe nabożeństwo do Przeczystego Serca Św. Józefa z indywidualnym błogosławieństwem ikoną.
  4. W tym tygodniu przypadają dni odnowy wewnętrznej: w I czwartek miesiąca zapraszamy na Mszę św. o g. 18.00 i nabożeństwo godziny świętej w intencji nowych i świętych powołań do służby Bożej w Kościele. W I piątek spowiedź dla dzieci o godz. 16.30 a o 17.00 Msza św. Tego dnia udamy się z posługą do chorych naszej parafii. Msza święta z racji I piątku miesiąca dla wiernych w Budkach Piaseckich o godz. 17.00.
  5. W piątek w kaplicy św. Maksymiliana odbędzie się czuwanie przed pierwszą sobotą, rozpoczęcie o godzinie 19.00. W sobotę odbędzie się Spotkanie Oddaj się Maryi. O 9.30 w sali św. Bonawentury konferencja o zawierzeniu i świadectwa, o 11.00 w bazylice Msza św. i nabożeństwo wynagradzające Niepokalanemu Sercu Maryi, przyjęcie do Rycerstwa Niepokalanej. Gościem spotkania będzie Robert Tekieli, który o 13.40 wygłosi konferencję pt. Idą po nasze dzieci – cyfrowy smog, współczesne zagrożenia kulturowe i duchowe. W przerwie spotkania około 13.00 będzie możliwość skorzystania z ciepłego posiłku.
  6. W przyszłą niedzielę odbędą się Dożynki naszej Gminy. O godz. 10.00 zapraszamy wszystkich Parafian na Mszę św. dziękczynną za tegoroczne plony.
  7. Z racji rocznicy konsekracji kaplicy wieczystej adoracji oraz 80. rocznicy męczeńskiej śmierci św. Maksymiliana w obozie Auschwitz serdecznie zapraszamy na Koncert „Oratorium o Pokoju” zespołu Miriam i zaproszonych przyjaciół oraz orkiestry symfonicznej. Koncert odbędzie się 5 września o godzinie 20.00 na scenie plenerowej za Bazyliką. Organizatorami koncertu są nasza Parafia oraz Fundacja Ziemia Maryi. Sponsorem wydarzenia są Urząd Gminy Teresin i Teresiński Ośrodek Kultury.
  8. Przy naszej parafii powstała Grupa Anonimowych Alkoholików pod nazwą „Bezpieczna Przystań”. Osoby uzależnione od alkoholu, które chciałyby uzyskać skuteczną pomoc w wyjściu z nałogu, będą mogły uczestniczyć w takich spotkaniach w każdą niedzielę o godz. 17.30 w Domu Parafialnym – wejście od strony torów.
  9. Trwają prace remontowe w kaplicy na cmentarzu parafialnym. Za ofiary złożone na ten cel składamy serdeczne „Bóg zapłać!”
  1. W sobotę o godz. 8.00 w Kaplicy Sanktuarium św. Maksymiliana będzie sprawowana Msza święta w intencji Radia Maryja, TV Trwam i naszej Ojczyzny.
  2. W dniach od 25 do 26 września organizowana jest pielgrzymka do Świętej Lipki, Stoczka Warmińskiego i Gietrzwałdu. Koszt 220 zł. Szczegółowy program i kontakt w gablocie przed Bazyliką.
  3. Zapraszamy do parafialnej kawiarenki „Zaułek Aniołów” znajdującej się za domem parafialnym.
  4. Trwają prace remontowe w kaplicy na cmentarzu parafialnym. Informacje szczegółowe nt. remontu znajdują się na ulotkach wyłożonych pod chórem. Za ofiary złożone na ten cel składamy serdeczne „Bóg zapłać!”
  5. Przy naszej parafii powstała Grupa Anonimowych Alkoholików pod nazwą „Bezpieczna Przystań”. Osoby uzależnione od alkoholu, które chciałyby uzyskać skuteczną pomoc w wyjściu z nałogu, będą mogły uczestniczyć w takich spotkaniach w każdą niedzielę o godz. 17.30 w Domu Parafialnym – wejście od strony torów. Pierwsze spotkanie odbędzie się już dzisiaj.
  6. W tym tygodniu z naszej wspólnoty parafialnej odeszli do wieczności: śp. Robert Michalczyk, l. 22 z Paprotni i śp. Helena Kamionka, l. 98 z Teresina. Wieczny odpoczynek racz im dać Panie…
  1. Dzisiaj obchodzimy uroczystość Wniebowzięcia NMP. Podczas wszystkich Mszy św. dokonamy zawierzenia Niepokalanemu Sercu Maryi siebie i wszystkich spraw oraz odbędzie się błogosławieństwo ziół i kwiatów. Centralnej Mszy św. na ołtarzu polowym o godz. 13.00 będzie przewodniczył J.E. Ks. Bp Rafał Markowski. Od godz. 11.00 na placu za Bazyliką duchowe przygotowanie, konferencja o zawierzeniu Niepokalanej, świadectwa Marty Przybyły, Roberta Tekieli, Grzegorza Kasjaniuka i innych. O 15.00 Dróżki Maryjne wokół Bazyliki.
  2. Zapraszamy dziś na rodzinne świętowanie organizowane przez Rycerzy Niepokalanej. Na stoiskach naprzeciw wejścia do Kaplicy Adoracji będą czekały na dzieci i rodziców następujące aktywności: łowienie rybek z dobrymi uczynkami, malowanie aniołków, przebijanie balonów, rozwiązywanie łamigłówek, rysowanie oraz namiot Rycerstwa Niepokalanej. Poprzez zabawę przybliżymy dzieciom tematykę św. Maksymiliana i oddania Matce Bożej.
  3. Z okazji Święta Wojska Polskiego od godz. 11.00 na parkingu odbędzie się piknik pod hasłem „Zostań żołnierzem RP” z pokazem sprzętu wojskowego, występów artystycznych i grochówką. Parking dla wiernych jest na terenie klasztoru.
  4. Trwa Wielkie  Zawierzenie Niepokalanemu Sercu Maryi. W poniedziałek i środę będziemy gościć Andrzeja Wronkę z tematem Magia i okultyzm a chrześcijaństwo, we wtorek ks. Sławomira Kostrzewę z trzema konferencjami na temat grzechu, walki duchowej i rozeznania powołania, od czwartku do soboty ks. Dariusz Rozum poprowadzi rekolekcje o różańcu według św. Ludwika. W sobotę 21 sierpnia odbędzie się Spotkanie Inicjatyw Różańcowych a w niedzielę Maria Emanuel Dziemian podejmie temat zawierzenia Maryi Królowej Polski na Jasnej Górze. Szczegółowy program na stronie klasztoru.
  5. W dniach 27 – 29 sierpnia organizowana jest pielgrzymka na Dolny Śląsk i do Pragi są jeszcze wolne miejsca, wszelkich informacji można uzyskać w zakrystii.
  6. Zapraszamy do parafialnej kawiarenki „Zaułek Aniołów” znajdującej się za domem parafialnym.
  7. Trwają prace remontowe w kaplicy na cmentarzu parafialnym. Informacje szczegółowe nt. remontu znajdują się na ulotkach wyłożonych pod chórem. Za ofiary złożone na ten cel składamy serdeczne „Bóg zapłać!”
  1. W ubiegłym tygodniu gościliśmy w naszej parafii pątników pielgrzymujących na Jasną Górę. Z serca dziękujemy wszystkim osobom za pomoc w przygotowaniu posiłków i podjęciu pielgrzymów oraz wszystkim darczyńcom za ofiarowane jogurty, wodę, bułki, ciasta, warzywa, owoce i wszelkie inne produkty.
  2. Od 6 do 22 sierpnia odbywa się Wielkie Zawierzenie Niepokalanemu Sercu Maryi. Dzisiaj na Mszy św. o 13.00 odnowienie przyrzeczeń małżeńskich a o 15.00 konferencja ks. Władysława Zązela na temat Wesela bezalkoholowe. W tygodniu o 17.00 wystawienie najświętszego Sakramentu i Różaniec, następnie Msza św. i konferencja. Będziemy gościć Artura Wolskiego z konferencją: Mężczyźni na straży – męski Różaniec, Fundację Tota Tua ze świadectwami z rekolekcji Oddanie33, o. Stanisława Jarosza i Wiesławę Kowalską z tematami o obronie życia poczętego, przyjęcia krzyża i roli wiary w życiu człowieka.
  3. W sobotę 14 sierpnia będziemy obchodzić rocznicę męczeńskiej śmierci św. Maksymiliana. Mszy św. w Bazylice o godz. 11.00 będzie przewodniczył kard. Robert Sarah a oprawę muzyczną wykona zespół „Mazowsze”. Po Eucharystii występ zespołu Mazowsze. Po Koronce do Bożego Miłosierdzia w kaplicy św. Maksymiliana konferencja Grzegorza Kasjaniuka pt. Maryja do Polaków w Gietrzwałdzie. O 17.00 nabożeństwo Transitus św. Maksymiliana. Rozpoczęcie w kaplicy św. Maksymiliana a następnie procesja do Bazyliki i Msza św. o 18.00. Około 19.00 świadectwo nawrócenia i życia z Bogiem Marty Przybyły.
  4. W sobotę odbędzie się Piesza Pielgrzymka Pokutna z Miedniewic do Niepokalanowa i czuwanie modlitewne w Bazylice. Odjazd autobusów z pielgrzymami do Miedniewic o 20.00 sprzed domu parafialnego; zapisy u p. Anny Włodarczyk. Początek czuwania w Bazylice o 20.30, zakończenie w niedzielę na Mszy św. o 5.45.
  5. W niedzielę uroczystość odpustowa Wniebowzięcia NMP. Na wszystkich Mszach św. zawierzenie Niepokalanemu Sercu Maryi siebie i wszystkich spraw oraz błogosławieństwo ziół i kwiatów. Centralnej Mszy św. na ołtarzu polowym o godz. 13.00 będzie przewodniczył J.E. Kazimierz Nycz, Metropolita Warszawski. Od godz. 11.00 na placu za Bazyliką duchowe przygotowanie, konferencja o zawierzeniu Niepokalanej, świadectwa Marty Przybyły, Roberta Tekieli, Grzegorza Kasjaniuka i innych. O 15.00 Dróżki Maryjne wokół Bazyliki.
  6. Dnia 15 sierpnia z okazji Święta Wojska Polskiego od godz. 11.00 na parkingu odbędzie się piknik pod hasłem „Zostań żołnierzem RP” z pokazem sprzętu wojskowego, występów artystycznych i grochówką. Parking dla wiernych będzie na terenie klasztoru.
  7. Zapraszamy do parafialnej kawiarenki „Zaułek Aniołów” znajdującej się za domem parafialnym.
  8. Trwają prace remontowe w kaplicy na cmentarzu parafialnym. Informacje szczegółowe nt. remontu znajdują się na ulotkach wyłożonych pod chórem. Za ofiary złożone na ten cel składamy serdeczne „Bóg zapłać!”
  9. W tym tygodniu z naszej wspólnoty parafialnej odszedł do wieczności: śp. Bolesław Gut, l. 78 z Topołowej. Wieczny odpoczynek racz mu dać Panie…

Zapraszamy do adoracji Najświętszego Sakramentu w Kaplicy Wieczystej Adoracji „Gwiazda Niepokalanej” w Niepokalanowie!

Poniżej znajduje się plik z aktualną tabelą wolnych godzin adoracyjnych. Naszą ideą jest, aby wszystkie z 744 godzin (czyli każda godzina miesiąca) miały osobę, która będzie trwała przed Najświętszym Sakramentem adorując w intencji pokoju i triumfu Niepokalanego Serca Maryi na całym świecie („na koniec moje Niepokalane Serce zatriumfuje”).

Co mogę zrobić? – krok po kroku:

  1. Wybrać jedną godzinę w miesiącu (np. w każdy trzeci wtorek miesiąca, godz. 17.00-18.00) (zajęte godziny zaznaczone zostały w tabeli brązowym polem)
  2. Napisać wiadomość na adres: parafia.niepokalanow@gmail.com Wiadomość ta, poza informacją o deklaracji adoracji, powinna zawierać następujące dane: imię, nazwisko, numer telefonu, wybrany dzień miesiąca, wybraną godzinę adoracji w tym dniu. Można zgłosić się również telefonicznie dzwoniąc do kancelarii w godzinach jej otwarcia.
  3. Zobowiązać się od tej pory, by co miesiąc adorować Najświętszy Sakrament w Kaplicy Pokoju w Niepokalanowie o wybranej porze.

Co zrobić, jeśli by okazało się, że któregoś miesiąca nie jest możliwe osobiście wybrać się na adorację o umówionej porze?

Wówczas należy poszukać zastępstwa wśród członków swojej rodziny bądź znajomych. Jeśli i to okaże się niemożliwe, wówczas należy zadzwonić do Opiekuna Dnia z prośbą, by pomógł znaleźć zastępstwo.

Kim jest Opiekun Dnia?

Jest to osoba odpowiedzialna za wszystkie 24 osoby adorujące w danym dniu. Posiada on numery telefonu do tych 24 osób. Udostępnia on również swój numer telefonu osobom, którymi się opiekuje. Opiekuna Dnia wyznacza duszpasterz parafii (np. o. proboszcz). Wszystkich Opiekunów jest 31. Posiadają oni kontakt telefoniczny do siebie nawzajem. Opiekunowie Dnia zostaną wyznaczeni, gdy tabela godzin adoracji zostanie wypełniona bądź zbliży się do wypełnienia. Do tego czasu zastępstwa należy szukać we własnym zakresie.

  1. Dziś o godz. 17.00 odbędzie się nabożeństwo z procesją eucharystyczną wokół Bazyliki.
  2. Wszystkich, którzy pragną włączyć się we wspólne pielgrzymowanie na Jasną Górę z naszej parafii w grupie brązowej Warszawskiej Akademickiej Pielgrzymki Metropolitalnej, informujemy, że zapisy dokonują się jedynie za pośrednictwem strony www.wapm.waw.pl. Szczegóły również na stronie internetowej naszej parafii.
  3. W czwartek, 5 sierpnia, przybędą do nas pielgrzymi z diecezji ełckiej w liczbie ok. 300 osób, których po Mszy św. o godz. 8.30 i 9.45 podejmiemy posiłkiem. Przygotowanie posiłku będzie w czwartek od godz. 7.30 rano w domu pielgrzyma. W piątek zaś przybędzie do nas Warszawska Akademicka Pielgrzymka Metropolitalna w liczbie ok. 1500 osób. Msza św. dla pielgrzymów będzie sprawowana przy ołtarzu polowym o godz. 10.00, zaś po Eucharystii – poczęstunek dla pielgrzymów. Przygotowanie posiłku będzie w piątek od godz. 6.00 w domu pielgrzyma. Tam również można przynosić ciasta, owoce i warzywa. Serdecznie dziękujemy za ofiarność i prosimy o pomoc w przyjęciu pątników.
  4. Jutro w święto Matki Bożej Anielskiej można zyskać odpust zupełny, zwany odpustem Porcjunkuli. Można go ofiarować za siebie lub za dusze w czyśćcu cierpiące.
  5. We wtorek o godz. 19.00 przed kapliczką przy ul. Szymanowskiej (dawna Zielonka) odbędzie się poświęcenie nowej figury Matki Bożej, zakupionej przez Parafian. Jesienią ubiegłego roku kapliczka została ostrzelana przez nieznanych sprawców a przed kilkoma tygodniami poprzednia figura została skradziona. Nabożeństwo będzie miało charakter ekspiacyjno-błagalny.
  6. W środę po Mszy św. o godz. 18.00 zapraszamy na Nabożeństwo do Przeczystego Serca św. Józefa z indywidualnym błogosławieństwem ikoną.
  7. W tym tygodniu przypadają: I czwartek: zapraszamy na Mszę św. o g. 18.00 i nabożeństwo godziny świętej w intencji nowych i świętych powołań do służby Bożej w Kościele; w I piątek spowiedź przez cały dzień. Do chorych udamy się we wrześniu.
  8. W piątek rozpocznie się Wielkie Zawierzenie Niepokalanemu Sercu Maryi. Każdego dnia będzie można zawierzyć siebie Maryi. Zawierzenie potrwa do 22 sierpnia. Codziennie w programie Msza św. z zawierzeniem, Różaniec oraz spotkania z ciekawymi gośćmi. Wśród gości m.in. Kard. Robert Sarah, Kard. Kazimierz Nycz, Prowincjał o. Grzegorz Bartosik, Ks. Władysław Zązel, O. Stanisław Jarosz, Grzegorz Kasjaniuk, Marta Przybyła, Wiesława Kowalska, Fundacja Tota Tua, Stowarzyszenie Wesele Wesel. Szczegóły na stronie internetowej Niepokalanowa oraz na plakatach i ulotkach z programem wyłożonych na stoliku przy wejściu do Bazyliki.
  9. W piątek w kaplicy św. Maksymiliana odbędzie się czuwanie przed pierwszą sobotą, rozpoczęcie o godzinie 19.00. W sobotę odbędzie się Spotkanie Oddaj się Maryi. Całość spotkania na ołtarzu polowym. Program jak co miesiąc. Gościem spotkania będzie bp Tadeusz Bronakowski, który wygłosi kazanie na Mszy św.  i konferencję pt. Walka o trzeźwość narodu.
  10. Zapraszamy do parafialnej kawiarenki „Zaułek Aniołów” znajdującej się za domem parafialnym.
  11. Trwają prace remontowe w kaplicy na cmentarzu parafialnym. Informacje szczegółowe nt. remontu znajdują się na ulotkach wyłożonych pod chórem. Za ofiary złożone na ten cel składamy serdeczne „Bóg zapłać!”

Apel Zespołu KEP ds. Apostolstwa Trzeźwości i Osób Uzależnionych
na sierpień – miesiąc abstynencji 2021

1. „Zgromadzeni na świętej wieczerzy”

Kolejny już rok duszpasterski Kościół w Polsce poświęca prawdzie, że Eucharystia daje życie. Przyjmując z wiarą tę wielką tajemnicę gromadzimy się na świętej wieczerzy, aby słuchać Słowa Bożego i karmić się Ciałem i Krwią Zbawiciela.

Dzisiejsze pierwsze czytanie z Księgi Wyjścia przypomina nam niezwykłe wydarzenie, kiedy to Bóg zesłał szemrzącym na pustyni Izraelitom cudowny pokarm z nieba. Ten pokarm, manna, stał się zapowiedzią Eucharystii. O niej to dzisiaj mówi sam Zbawiciel: „Ja jestem chlebem życia. Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął; a kto we Mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie”. Z tego wielkiego daru miłości, jaki daje nam Jezus Chrystus w Eucharystii, chcemy jak najczęściej korzystać. Zdajemy bowiem sobie sprawę, że żaden pokarm ziemski nie jest w stanie nasycić naszej duszy i otworzyć nas na dar życia wiecznego. Może to sprawić tylko Eucharystia.

Niestety, także w naszej Ojczyźnie z wielkim niepokojem zauważamy, że dla milionów ludzi najważniejszym „pokarmem” stają się śmiercionośne substancje toksyczne lub nałogowe czynności, których powtarzanie prowadzi do śmierci.

Na progu sierpnia, miesiąca abstynencji, trzeba na nowo zastanowić się nad przyczynami problemów uzależnień, zwłaszcza od alkoholu, które tak boleśnie ranią nasze społeczeństwo. Zastanowić się, aby lepiej zrozumieć powagę sytuacji i konieczność podjęcia dobrych decyzji wspierających wolność wewnętrzną wszystkich Polaków.

2. Potrzebujemy przemiany

Przed laty św. Jan Paweł II prosił na Jasnej Górze Maryję, aby powiedziała swojemu Synowi: „Synu, trzeźwości nie mają”. Niestety, ta bolesna papieska diagnoza sprzed lat opisuje także sytuację w dzisiejszej Polsce.

I my dzisiaj wołamy: Jezusie, Synu Maryi, trzeźwości nie mamy! Zamiast radości i wesela, w naszych rodzinach panuje smutek i płyną łzy. Spójrz na łzy płynące z oczu milionów dzieci, żyjących w lęku przed własnymi rodzicami. Spójrz na łzy matek i ojców, którzy płaczą nad losem uzależnionych od alkoholu dzieci. Policz łzy żon i mężów, którym alkohol odebrał najbliższą osobę.

Tysiące osób umiera w agonalnych cierpieniach i udrękach na skutek pijaństwa czy trwania w uzależnieniu, a mimo to kolejne pokolenia ludzi nie wyciągają wniosków z dramatów tych osób i wchodzą na podobną drogę autodestrukcji i śmierci na raty. W czasie pandemii drastycznie wzrosła liczba nadużywających i uzależnionych od alkoholu, a także inne straszliwe nałogi zbierają obfite plony wśród Polaków, zwłaszcza młodych.

Nadal wielu naszych rodaków lekceważy zagrożenia, których źródłem jest nadmierne spożycie alkoholu. Wielu nie dostrzega symptomów choroby, która powoli, ale systematycznie wyniszcza nasz narodowy organizm. Te objawy to: przemoc domowa, nieodwracalne wady wrodzone dzieci, których matki piły alkohol podczas ciąży, samobójstwa, wypadki samochodowe spowodowane przez pijanych kierowców czy też inne nieszczęśliwe wypadki, jak na przykład utonięcia, zgony spowodowane chorobami wywołanymi przez nadużywanie alkoholu, gwałty pod wpływem alkoholu, rozwody, zniszczona młodość i życie. W ciągu roku z powodu używania alkoholu traci życie niemal 20 tys. Polaków. Jedno średnie miasteczko. Jeden wypełniony po brzegi stadion piłkarski. A my, jako społeczeństwo, jako naród, nie chcemy tych ofiar dostrzegać. W 2020 roku Polacy wydali na alkohol aż 39 mld zł. Można za to kupić ponad 100 tysięcy mieszkań średniej wartości. Pomyślmy, ile dobra zmarnowaliśmy.

Rozważając tak ważny temat, jakim jest trzeźwość Polaków, postawmy sobie pytanie, od czego może zależeć pozytywna zmiana w naszej obyczajowości, cechującej się skłonnością do pijaństwa i innymi zachowaniami prowadzącymi do nałogów. Dodajmy, że jest to zmiana bardzo wyczekiwana, wręcz konieczna, abyśmy mogli przetrwać jako naród. Jedną z odpowiedzi podaje Narodowy Program Trzeźwości, w którym czytamy, że odnowa może zależeć od wielkości i wpływu grup dobrowolnych abstynentów.

3. Nie ma umiaru bez abstynencji

Eksperci, pisząc o dobrowolnej abstynencji, zwracają uwagę na różne podejścia otoczenia społecznego do osób, które nie piją alkoholu. Wiele osób nie rozumiejąc tej idei wyraża zdziwienie, czasem politowanie, a nawet oburzenie. Dobrowolni abstynenci często podejrzewani są o to, że nie piją, bo nie mogą z racji nałogu. Abstynencja jednak może być prawidłowo zrozumiana tylko w świetle idei postu.

Historia potwierdza ścisły związek odpowiedzialnego korzystania z napojów alkoholowych z umiejętnością całkowitej rezygnacji z ich spożywania, rezygnacji okresowej lub stałej. Krótko mówiąc – nie ma umiaru bez abstynencji. Warto więc przybliżyć wpływ, jaki abstynencja wywiera na osoby, które ją praktykują, a także na otoczenie.

Po pierwsze, abstynencja jest zasadniczym ratunkiem dla uzależnionych. Jeśli osoba głęboko uzależniona ma przeżyć, musi podjąć wytrwałą abstynencję. Dla wielu jest to po prostu wybór między życiem a śmiercią.

Po drugie abstynencja jest darem dla osób towarzyszących uzależnionemu. Najbliżsi osoby uzależnionej, którzy podejmują decyzję o całkowitej abstynencji, są dla niej ogromnym wsparciem. Ważne jest także, aby dar abstynencji ofiarowali takim ludziom inni, np. terapeuci, kapłani, pracodawcy. Wtedy stają się dla nich pomocą w wytrwaniu, a ich autorytet rośnie. Abstynencja jest też niezwykle cenna dla dzieci osób uzależnionych, gdyż zabezpiecza ich przed pójściem w ślady rodziców.

Obecności abstynentów w swoim otoczeniu potrzebują nawet ci, którzy praktykują umiar, którzy się nie upijają. Trwanie w umiarze wcale nie jest łatwe i ci, co spożywają alkohol, zawsze są narażeni na niebezpieczeństwo upicia się. Nauka potwierdza, że najwięcej osób pijących ryzykownie i szkodliwie jest tam, gdzie jest najmniej, lub wcale nie ma abstynentów. Abstynenci potwierdzają prawdę, że można dobrze, radośnie żyć bez używania alkoholu. Tego uczą innych abstynenci i dlatego są tak cennymi nauczycielami umiaru.

Abstynent nie jest wrogiem alkoholu. Jest prawdziwym przyjacielem siebie i innych. To odważny świadek trzeźwego, odpowiedzialnego i błogosławionego przeżywania swojego codziennego życia.

3. Uczniowie Jezusa apostołami trzeźwości

Jako uczniowie Jezusa wszyscy jesteśmy powołani i zobowiązani do bycia apostołami trzeźwości. Jesteśmy wezwani do codziennej modlitwy o trzeźwość nas samych, naszych bliskich, naszego Narodu. Jesteśmy też zobowiązani do odważnego dawania świadectwa, że życie w trzeźwości jest błogosławione. A także do sprzeciwiania się przymusowi picia i złym obyczajom, z jakimi nadal spotykamy się w wielu środowiskach. Być apostołem trzeźwości to wpływać na polityków i samorządowców. To przecież od ich decyzji zależy dostępność fizyczna i ekonomiczna alkoholu. Nieodpowiedzialnie, cynicznie zwiększając liczbę punktów sprzedaży, samorządowcy biorą na siebie wielką odpowiedzialność przed Bogiem i historią, gdyż niszczą naród. Być dzisiaj apostołem trzeźwości, to sprzeciwiać się reklamie tej substancji, przez którą drastycznie cierpi wiele milionów Polaków. To stanowczo pilnować egzekwowania prawa wtedy, gdy sprzedawca lub ktoś inny narusza prawo w odniesieniu do sprzedaży napojów alkoholowych. To wpływać na media, żeby promowały trzeźwość i pokazywały znaczenie dobrowolnej abstynencji w społeczeństwie, w którym kilka milionów osób się upija.

Odpowiedzialność Kościoła katolickiego za trzeźwość naszego Narodu jest wyjątkowa. Im więcej będziemy mieli wiernych, którzy z miłości do Boga i ludzi rezygnują z alkoholu, tym więcej będzie trzeźwych dorosłych oraz takich nastolatków, którzy zachowują abstynencję, by wzrastać w łasce i mądrości u Boga i ludzi.

Jednak najważniejszą, pierwszoplanową rolę w procesie upowszechniania w narodzie trzeźwego stylu życia pełni rodzina. To właśnie rodzina zyskuje najwięcej wtedy, gdy jej członkowie są wolni od uzależnień. Wzajemna, serdeczna, ofiarna i czuła miłość męża i żony oraz ich wspólna, stanowcza troska o wychowanie dzieci i młodzieży według zasad Ewangelii to najlepsza szkoła życia w trzeźwości. Rodzina dysponuje też najlepszą formą terapii uzależnień, czyli nieodwołalną miłością, która w odniesieniu do alkoholików z konieczności musi być twarda dopóty, dopóki nie wejdą oni na drogę abstynencji i radykalnej zmiany postępowania. To właśnie w rodzinie najbardziej błogosławione owoce przynosi dar abstynencji ze strony małżonków i rodziców.

W naszym społeczeństwie istotne jest stałe pogłębianie wiedzy na temat problemów alkoholowych. Ważne jest ukazywanie dróg wyjścia z sytuacji uzależnień. Osoby, które się upijają, powinny natychmiast rozpocząć walkę o swoją trzeźwość. Dla alkoholików i ich najbliższych istnieje szansa na konkretną pomoc w licznych instytucjach, grupach wsparcia i wspólnotach. Muszą oni jednak chcieć tej pomocy i wytrwale z niej korzystać. Dobrowolni abstynenci powinni stawać się prawdziwymi apostołami trzeźwości i animatorami radosnego spędzania czasu bez alkoholu w swoim otoczeniu. Jako wierzący musimy gorliwie modlić się o trzeźwość naszego narodu, przyzywając wstawiennictwa Maryi, Królowej Polski i naszych świętych, zwłaszcza świętych apostołów trzeźwości.

4. W oczekiwaniu na beatyfikację

Kościół w Polsce z wielką radością przygotowuje się do beatyfikacji Sługi Bożego kardynała Stefana Wyszyńskiego. Sprawa trzeźwości była dla niego niezwykle istotna, gdyż miał pełną świadomość jej roli w zachowaniu wiary w narodzie, w obronie polskości i w kształtowaniu pomyślnej przyszłości Polski. Mówił, że „naród pijany jest już powalony, zwyciężony, tak jak człowiek nietrzeźwy nie jest świadomy swej godności i gubi swoją wolność”. Słowa kardynała Stefana Wyszyńskiego i jego działania trzeźwościowe należy stale przypominać, rozważać i wprowadzać w życie. Nie straciły one nic ze swej aktualności.

Apostolstwo trzeźwości w Polsce współpracuje z szerokim gronem osób, wspólnot, stowarzyszeń, różnych instytucji samorządowych i państwowych, bowiem jesteśmy świadomi tego, co podkreślał Prymas Tysiąclecia, że przezwyciężenie klęski pijaństwa i alkoholizmu „musi zaczynać się w rodzinie, ale całe społeczeństwo, cały Naród, Kościół i państwo muszą współdziałać i to ze wszystkich sił”. Do wspólnego działania w dziele troski o trzeźwość zachęcamy wszystkich ludzi dobrej woli.

Oby sierpień roku 2021 stał się przełomowym w drodze naszego narodu ku trzeźwości. Niech wszelkim dobrym decyzjom o dobrowolnej abstynencji i działaniom na rzecz otrzeźwienia naszego narodu błogosławi Jasnogórska Pani. Jej z ufnością zawierzamy dzieło odnowy moralnej Ojczyzny.

Łomża, dnia 12 czerwca 2021 r.

Bp Tadeusz Bronakowski
Przewodniczący Zespołu KEP
ds. Apostolstwa Trzeźwości i Osób Uzależnionych

  1. Tydzień temu zbieraliśmy ofiary do puszek na zakup produktów żywnościowych na poczęstunek dla pielgrzymów z Ełku i Warszawy. Zebraliśmy 4083 zł. Dziękujemy za otwarte serce.
  2. Wszystkich, którzy pragną włączyć się we wspólne pielgrzymowanie z naszej parafii w grupie brązowej Warszawskiej Akademickiej Pielgrzymki Metropolitalnej, informujemy, że zapisy dokonują się jedynie za pośrednictwem strony www.wapm.waw.pl. Szczegóły również na stronie internetowej naszej parafii.
  3. Serdecznie dziękujemy za ofiary złożone podczas zbiórki przed dwoma tygodniami na rzecz naszej franciszkańskiej rozgłośni Radia Niepokalanów. Została zebrana kwota w wysokości 7.631,68 zł. Jesteśmy wdzięczni za okazywaną pomoc, wrażliwość i otwartość. Z wyrazami wdzięczności – wspólnota Radia Niepokalanów.
  4. W przyszłą niedzielę po Mszy o 10.00 odbędzie się spotkanie Żywego Różańca w domu parafialnym. 1 sierpnia z racji 77. rocznicy Powstania Warszawskiego pamiętajmy w modlitwie o poległych Powstańcach.
  5. Zapraszamy do parafialnej kawiarenki „Zaułek Aniołów” znajdującej się za domem parafialnym.
  6. Trwają prace remontowe w kaplicy na cmentarzu parafialnym. Zwracamy się do Parafian i osób związanych z Niepokalanowem o wsparcie finansowe. Ofiary na ten cel można składać w kancelarii parafialnej bądź dokonując przelewu na konto parafialne. Szczegóły znajdują się na ulotkach wyłożonych pod chórem.
  7. Dzisiaj po wszystkich Mszach Świętych zbierane będą ofiary do puszki dla poszkodowanych w wyniku powodzi i nawałnic w Polsce, Niemczech, Belgii i Holandii.
  8. Za chwilę będzie odmówiona modlitwa błogosławieństwa kierowców i pojazdów a bezpośrednio po Mszach nastąpi pokropienie pojazdów wodą święconą na parkingach przy domu parafialnym i przed Bazyliką.

Bracia i Siostry,
W dniach 5-14 sierpnia na szlak pielgrzymkowy wyruszy 41. Warszawska Akademicka
Pielgrzymka Metropolitalna, czyli piesza pielgrzymka młodzieży z Warszawy na Jasną Górę.
Pragnę zaprosić Was (szczególnie studentów, licealistów) do udziału w tym wydarzeniu,
ponieważ jest to czas wyjątkowy, inny niż zwyczajne rekolekcje.
Pielgrzymka jest czasem poświęconym Bogu, często podejmowanym w ważnych intencjach –
ale to też czas uczenia się wiary w praktyce, więc danym samemu sobie!
Pielgrzymka jest miejscem radości, spotkania, przyjaźni i relacji – nawiązywanych nierzadko
na całe życie! WAPM to pielgrzymka akademickiej społeczności Warszawy, więc jeżeli chcesz
poznać żywy, młody Kościół – chodź z nami na Jasną Górę!
szczegóły i zapisy poprzez stronę www.wapm.waw.pl
Wszystkich, którzy nie mogą uczestniczyć w pieszej pielgrzymce zapraszam do
Pielgrzymowania Duchowego, podczas którego realizuje się Program Rekolekcji z własnego
domu lub pracy w łączności duchowej z idącymi na Jasną Górę. Zapisanym do końca lipca br.
rozesłane zostaną korespondencyjnie Programy Duchowe! Zapisy online poprzez stronę:
www.wapm.waw.pl
Szczęść Boże!
ks. Mateusz Gawarski
Rektor Kościoła Akademickiego św. Anny w Warszawie, Przewodnik 41. WAPM